Porwanie Abrahama CZ. VI

- Co?! Nie! Niemów tak! – Krzyknął Abraham i przytulił ją.

- Ale.. Ale ja słyszałam jak oni mówili….

- Spokojnie.. – Przerwał jej. Przytulił ją mocniej. – Nie ważnie co słyszałaś. – Wziął ją pod brodę. - Będzie dobrze. – Przyrzekł jej i pocałował ją w czoło.

   Usłyszeli jakieś kroki, a potem drzwi się otworzyły i do pomieszczenie wszedł Ciemny, a potem Łysy.

-  Bierz dziewczynę. Ja zajmę się chłopakiem. – Łysy zwrócił się do Ciemnego.

  Ten przytaknął i zakuł Ninę w kajdanki.

- Gzie nas znowu przenosicie?! – Zapytał Abraham, z nieukrywaną złością.

- Na stadion. – Odpowiedział z złowrogim uśmiechem, a potem dodał. - Tam zamienimy was na kasę.

- Właśnie. – Przytaknął Ciemny.

- Miałeś nic nie gadać! – Skarcił go Łysy, potem zakuł Abrahama w kajdanki. –Daj te przepaski! – Rozkazał.

   Ciemny bez słowa dał mu czarne przepaski na oczy.

   Nina zorientował się co to jest.

- Poco nam to chcecie założyć. – Zapytała ze strachem.

- Żebyście potem nie wiedzieli, gdzie jest nasza kryjówka.  – Odpowiedział jej Łysy.

   Łysy zawiązał oczy Abrahamowi, a Ciemny Ninie i wyszli.

***

  Szli dość krótko – chociaż dla Niny i Abrahama to była wieczność. Ciemny tak prowadził Ninę, że ciągle na coś wpadała. Abraham znów dwa razy został walnięty ‘przez przypadek’ w głowę gdy przechodzili przez pomieszczenie z wystającymi rurami z sufitu.

   Lord podjechał czarną furgonetką. Ciemny otworzył drzwi, a Łysy wepchnął Ninę i Abrahama do tylnej części pojazdu.

   Łysy użył trochę zbyt dużo siły i Abraham uderzył głową o kant jakiejś skrzyni i stracił przytomność.

- Abraham…! – Krzyczała rozpaczliwie Nina, próbując go ocucić – nie sterty maniła skute ręce, więc próba ocucenia go się nieudała.

- Co ty zrobiłeś id joto…! – Zaczął Ciemny, ale Szef – który właśnie przyszedł – uciszył go.

- Co się stało? – Zapytał, a Łysy wskazał na nieprzytomnego Abraham i Ninę, która próbowała go ocknąć. Szef zastanowił się przez chwilę. – To nawet lepiej. Ciemny zrób to samo z dziewczyną. – Rozkazał.

- Mam ją walnąć w łeb? – Zapytał.

- Nie! Masz użyć kropel usypiających! – Wrzasnął Szefuńcio. – Co za matą. – Mruknął pod nosem.

   Łysy usłyszał to i zaśmiał się.

- Wszystko gotowe! – Krzyknął Krogier, który wyszedł z budynku.

- Świetnie. – Powiedział Szefuńcio, a potem zwrócił się do Ciemnego. – Na co czekasz!

- Aaa.. już – Wymamrotał Ciemny wszedł do budynku i po chwili wyszedł z kawałkiem materiału w którego wtarł krople usypiające.

   Nina próbowała się opierać, ale co mogła zrobić – Ciemny to wielki, umięśniony facet, a Ona to szesnastoletnia, drobna dziewczynka.

   Gdy już Nina była nieprzytomna, porywacze wsiedli do furgonetki i ruszyli w stronę stadionu.

*****

   Tymczasem w domu Abrahama policjanci wtajemniczali rodziców porwanych w plan uratowania ich dzieci.

- Zrozumieliście? –Zapytał Pedro rodziców.

- Tak. – Odpowiedzieli chórem.

- To powtórzcie.

- Mamy udawać, że jesteśmy sami i nie powiadamialiśmy policji i przekazać im okop.. - Zaczął ojciec Abrahama.

- A gdy uwolnią dzieci wtedy wy – Wskazał na policję. -  wkroczycie i złapiecie ich. – Dokończył ojciec Niny.

- A gdyby porywacze zauważyli, że jesteśmy z policją lub nie chcieli oddać Niny i Abrahama macie snajperów. – Powiedziała mama Niny.

- I dla bezpieczeństwa będziemy ubrani w kamizelki kuloodporne. – Wtrąciła mama Abrahama.

- Czyli wszystko jasne. – powiedział Pedro, a potem zwrócił się do policjantów. – Gotowi? - ,,Tak” odpowiedzialni chórem. – Ok. Jedźcie samochodem państwa Mateo. – Zwrócił się do rodziców Niny i Abrahama. – A my pojedziemy za wami. Ukryci.

- Dobrze. – Odpowiedział ojciec Niny.

- A czy na pewno was nie zauważą? – Dopytywała się mama Abrahama.

- Na pewno, poza tym część naszych ludzi już tam jest. – Uspokoił ją Pedro. – a teraz przepraszam muszę iść do moich ludzi dopracować ostatnie szczegóły. – Po tych słowach policjant Pedro wyszedł.

- Ile zostało czasu? – Zapytała mama Niny.

- Pół godziny. – Odpowiedział jej mąż.

    Pół godziny minęło dość szybko. I mimo, że było dopiero za piętnaście dwunasta musieli już jechać, bo stadion był dość daleko od ich ulicy.

   Pedro wbiegł do salonu – w którym siedzieli rodzice Abrahama i Niny i kilka policjantów – i krzyknął:

- Zaczynamy! – Zwrócił się do rodziców. – Pamiętajcie, że macie zachować spokój.

   Zawołał go jeden z policjantów, więc Pedro musiał wyjść.

  Policjanci spakowali swoje rzeczy i również wyszli.

- Zachować spokój…. – Szepnęła do siebie Susana i wzięła głęboki oddech.

   Jej mąż zauważył to, więc przytulił Ją.

- Wszystko będzie dobrze. – Uspokoił ją.

   Kobieta znów wzięła głęboki oddech.

- Uratujemy naszego syna, –  Spojrzała na państwa Martinezów. – i jego dziewczynę.

   Wszyscy wzięli głęboki oddech i wyszli na zewnątrz.

***

- Gotowi? – Zapytał dla pewności jeden z policjantów.

- Tak. – odpowiedział za wszystkich ojciec Niny.

- Dobrze. Teraz założymy państwu kamizeli kuloodporne.

   Policjant wyciągnął z policyjnego samochodu cztery kamizelki kuloodporne, a potem po tam dał po jednej rodzicom.

   Pokazał jak założyć kamizelkę na pani Mateo, a reszta rodziców wedle jego wskazówek zrobiła to sama. Potem jeszcze policjant dla pewności sprawdził czy są dobrze założone.

- I jak kamizelki? – Zapytała Pedro podchodząc do nich.

- Założone. – Odpowiedział mu policjant.

- Dobrze. – Powiedział Pedro.

   Policjant odszedł.

- Proszę jeszcze założyć to. – Podał ojcu Abrahama malał słuchawkę. – Będziemy przez to mówić panu co macie robić.

   Antonio posłusznie założył słuchawkę.

- Pieniądze są w samochodzie! – Poinformował Pedra jeden z policjantów.

   Pedro kiwnął głową.

- Dobrze proszę teraz jechać i pamiętajcie ubezpieczmy was. – Przypomniał Pedro.

   Państwo Abraham i Martinez wsiedli do samochodu - oczywiście za kierownicą usiadł właściciel, czyli Antonio.

  Zapalili samochód i ruszyli na spotkanie twarzą w twarz z porywaczami ich dzieci.

____________________________________________

   Hej przepraszam, że dwa dni już nic nie wstawiałam, ale nie miałam czasu i pewnie jutro też nie będę miała czasu.. Wiecie jutro święto i goście.. Urwanie głowy XD 

   Następną części dodam chyba dopiero w sobotę.

   A tak wo gule, to podoba wam się chociaż ten imagin? Proszę odpowiedzcie. ;) chętnie poznam waszą opinię ;)