Imagin dla Natali S. cz.II

   Wszystko już było ustalone ty i Abraham mieliście się spotkać dokładnie za dwa dni. Pomimo, że nie wiedziałaś jak wygląda i znałaś go dopiero miesiąc nie bałaś się, po prostu czułaś, że jest tym właściwym.

   Siedziałaś i jadłaś kolację (w swoim pokoju), gdy zapiszczał laptop. Wstałaś i wzięłaś laptopa, i zobaczyłaś wiadomość od taty, więc przeczytałaś ją:

     Hej skarbie, wiem mieliśmy jechać w piątek nad morze, ale niestety nie mogę spróbuje jeszcze coś wymyślić kotku, ale raczej nasz wyjazd się nie odbędzie. Naprawdę mi przykro.

   Byłaś zrozpaczona – Nie! To znaczy, że się nie spotkamy! Nie on musi.. obiecał! – Krzyknęłaś ze łzami w oczach. Szybko jednak się pozbierałaś i napisałaś:

     Tato proszę cię, zrób coś tak bardzo, bardzo cię proszę.

   Wysłałaś wiadomość do taty i odłożyłaś laptopa. Płakałaś więc zeszłaś na dół po chusteczki. Gdy wróciłaś laptop mrugał więc podeszłaś, była wiadomość od taty:

     Hej kochanie udało mi się, ale niestety wyjaw musimy przełożyć i wyjedziemy dopiero w następny piątek.

- Następny piątek! – Krzyknęłaś radośnie. – Tak, to znaczy, że Go spotkam! Tak, tak ,tak! – skakałaś ze szczęścia. Odpisałaś tacie:

     Dziękuję tato! Jesteś wielki!

   Byłaś taka szczęśliwa. Szybko weszłaś na portal by napisać do Abrahama. Na szczęście (jak zawsze), był aktywny i zaczęłaś rozmowę:

- Hej Abraham mam problem nie przyjadę w piątek więc musimy odwołać nasze spotkanie w sobotę.

- Co? Dlaczego? – Odpisał natychmiast.

- Bo tata nie może się wyrwać. Na szczęście nie odwołał wyjazdu tylko przełożył, więc przyjadę w następny piątek. – Uspokoiłaś go.

- To dobrze. Myślałem, że się nie spotkamy, a to by było tragiczne. Nie strasz mnie więcej.

- Naprawdę?

- Tak.

- Dobrze więcej nie będę. – zapewniłaś Go.

- ;) muszę lecieć pa. Napiszesz jutro co?

- Jasne. – Napisałaś i zaraz jego ikonka (aktywności) przestała świecić.

   Byłaś taka podekscytowana. – On mnie chyba lubi, lubi! – Zawołałaś podekscytowana. Usłyszałaś wchodzącą mamę do domu, więc szybko się uspokoiłaś i zeszłaś na dół.

- Hej mamo jak tam w pracy? – Zapytałaś, po czym dałaś jej buziaka w policzek.

- A, to co zwykle skarbie. – Mama uśmiechnę, się do ciebie i dodała. – Kupiłam sos, może zjemy spaghetti na kolację?

- Tak! – Uwielbiałaś spaghetti.

*****************************************

   Tydzień minął tak szybko, że nawet się nie obejrzałaś. Już jutro mieliście jechać nad morze. Byłaś już spakowana i cały dzień myślałaś o swoim spotkaniu. Przed pójściem spać postanowiłaś jeszcze napisać do Abrahama. Jak zwykle był dostępny:

- Jak zwykle dostępny. Ha, ha. Nie masz nic do roboty?

- Wiesz jestem zawsze dostępny bo mam nadzieję, że ty do mnie napiszesz. Poza tym nic nie jest tak fajne, jak pisanie z tobą. – Zarumieniłaś się.

   Nie wiedziałaś co napisać, zastanowiłaś się przez chwilę i już chciałaś napisać, ale On cię uprzedził:

- Już nie mogę się doczekać naszego spotkanie.

- Ja też. To mamy się spotkać w tym.. no.. jak to się nazywa?

- Ha, znowu nie pamiętasz?

- Tak.. – Wysłałaś, ale cię olśniło i szybko dodałaś – A już wiem to kawiarnie ,,Nasze Morze”

- Tak. Brawo jednak pamiętasz!

- Tak. O to już 21 muszę kończyć, bo wiesz jutro muszę rano wstać.

- Wiem, nie musisz się tłumaczyć. Słodkich snów.

- Dziękuję i nawzajem.

- Dzięki.

   Wylogowałaś się i położyłaś się spać.

***************************************

   Wstałaś punktualnie o 7.00. Zjadłaś w pośpiechu śniadanie i już o 8.00 byłaś gotowa do wyjścia. Pozostało ci czekać jedynie na tatę i twoją durną (przybrnął) siostrę. Zadzwonił dzwonek do drzwi, pobiegłaś szybko i otworzyłaś.

- Hej kochanie.

- Cześć tatusiu. – Rozejrzałaś się i coś ci nie pasowało. – A gdzie Krysia? – Zapytałaś, chodź byłaś szczęśliwa, że jej nie widzisz.

- Nie może jechać. Zatruła się czymś.

- O to przykre. Biedna Krysia. – Powiedziałaś jednak w duchu krzyczałaś głośno – TAK, TAK, TAK! DZIĘKI CI ZATRUCIE! – Oczywiście próbowałaś też ukryć swoją radość (bo tata nie wiedział, że nienawidzisz Krysi i lepiej, żeby tak zostało).

- Tak. No cóż może innym razem. Bierz bagaże i jedziemy.

- Ok.

   Wzięłaś szybko wszystkie rzeczy, a tata włożył je do samochodu i pojechaliście.

****************************

   Podróż maniła wam dość przyjemnie: słuchaliście muzyki, trochę spawaliście itp. Niestety przez korki dojechaliście do hotelu strasznie późno, więc zjedliście kolację i musieliście iść spać. W nocy miałaś straszy koszmar:

     Byłaś  sam, szłaś właśnie na spotkanie z Abrahamem. Nagle nie wiadomo  skąd zastąpił ci drogę twój były. Przestraszyłaś się a on się roześmiał i powiedział:

- Nie wierze, że jesteś taka głupia i myślisz, że ten chłopak bierze cie na poważnie. – Znów się roześmiał i nagle podbiegła do niego twoja (była) najlepsza przyjaciółka.

- Tak on ma rację! Jesteś okropnie brzydka, a do tego głupi i naiwna. Żaden chłopak się z tobą nie umówi. – Uśmiechnęła się wrednie. - Jak cię pozna na pewno cię wyśmieje. Odpuść sobie! – Wrzasnęła.

- To nie prawda! – Zaprzeczyłaś i chciałaś dodać coś jeszcze ale odebrało ci mowę, a oni stali i się z ciebie śmieli.

   Nagle usłyszałaś za sobą jakiś głos:

- Tak oni mają racje.

   Kiedy się odwróciłaś nikogo nie było, lecz wiedziałaś, że to był Jego głos. Nagle w oku ciebie pojawiło się wiele ludzi którzy się z ciebie śmiali i krzyczą:

-Jesteś żałosna! Jesteś żałosna…!

  Jednak najbardziej bolały cię słowa Abraham:

- Nie wieże, że dałaś się nabrać. Jesteś taka głupia! Gdybym tylko wiedział, że jesteś taka, nie zaproponowałbym spotkani się z tobą!

   Zamknęłaś oczy i się popłakałaś. Nagle wszystko umilkło. Nikt już się z ciebie nie śmiał.

   Gdy otworzyłaś oczy byłaś już w hotelowym pokoju (cała zapłakana) – To prawda. On na pewno mnie wyśmieje przecież ja… Ja jestem taka naiwna! Nie, nie mogę się z nim spotkać! - Powiedziałaś łamiącym się głosem i zaczęłaś płakać……

***********************************************************************

  Mam nadzieję Natalio, że i ta część ci się spodoba. ;) kolejną dodam w poniedziałek ;)