Imagin dla Natali cz.IV

    Przy obiedzie nie byłaś zbyt rozmowna (co u ciebie nie było to normalne, zazwyczaj paplałaś jak najęta).

- Wszystko w porządku skarbie? – Zapytał zaniepokojony tata.

- Nie. – Zrobiłaś wymuszony uśmiech. – Po prostu jestem zmęczona i tyle.

- Na pewno?

- Tak. – Odpowiedziałaś szybko.

- Aha. – Powiedział i wróciliście do jedzenia obiadu.

   Właśnie kończyliście jeść gdy zadzwonił telefon taty:

- Halo… Aha.. Tak, tak. – Zakończył rozmowę i powiedział – Przepraszam kotku, ale muszę jechać na ważne spotkanie mam nadzieję, że się nie gniewasz? – Zapytał.

- Jasne, że nie. – Uśmiechnęłaś się.

- To dobrze. – Powiedział i wyszedł.

    Skończyłaś jeść i poszłaś do pokoju. Jak obiecałaś Abrahamowi, weszłaś na portal, od razu dostałaś wiadomość:

- Hej, dziękuję, że weszłaś.

- Przecież obiecałam.

- Przepraszam, że ci nie powiedziałem.

- Wiesz to było duże zaskoczenie. – przyznałam.

- Dla tego uciekłaś?

- Ja nie uciekłam, po prostu musiałam iść i tyle.

- Jesteś zła, prawda?

- Nie wiem. Mam mieszane uczucia. Mówiłam ci że ostatnio miałam dużo problemów i nagle ty wyjeżdżasz z czymś takim.

   Nie czekałaś, aż ci odpisze, po prostu wyłączyłaś laptopa. Zależało ci na nim, naprawdę się rozumieliście, ale coś mówiło ci, by zakończyć tą znajomość. – Przecież on jest Hiszpanem, zagra koncert i wyjedzie! – Krzyknęłaś – Obudź się! – Walnęłaś sobie w twarz (oczywiście tak symbolicznie i lekko). – Musisz o nim zapomnieć! – Powiedziałaś dobitnie.

********************************

   Godzinę potem wrócił twój tata.

- Hej tato! – Przywitałaś się i udawałaś szczęśliwa.

- Hej kotku. Wiesz co mam niespodziankę dla ciebie. – Pogrzebał w kieszeni i wyjął dwa bilety.

- Co to?

- Bilety na koncert tego piosenkarza, co go tak lubisz. – Tata uśmiechnął się

   Co?!?! – Krzyknęłaś w duchu. Miałaś zerwać z nim kontakt a tu takie coś.

- To super! – Krzyknęłaś z udawaną radością. – I są wejściówki dla VP. – Najwyraźniej wszystko było przeciwko tobie.

- Tak ale tylko dla ciebie ja mam zwykły bilet. – Uśmiechnął się. - I nie bój się mama się nie dowie. – Mrugnął do ciebie.

- Super! – Powiedziałaś z udawaną radością. – O koncert jest dziś wieczorem. – Skrzywiłaś się, ale na szczęście tata tego nie widział.

- Tak więc zdążymy. – Uśmiechnął się.

- Taa…… - Uśmiechnęłaś się ponuro.

   Poszłaś do pokoju obmyślać plan. –Może się ukryję? – Myślałaś dalej. – Nie, muszę się jakoś wykręcić. Wiem zemdleję! Hm.. ale to by wystraszyło tatę. Może jednak pójdę tam. Nie stchórzę, pójdę tam i powiem… Co ja mam powiedzieć? A może on naprawdę coś do mnie czuje? Może powinnam dać mu jednak szansę? Ale jeśli mnie zrani i wyjedzie? A jeśli jest inny, ale i tak prędzej czy później wyjedzie i mnie zostawi…….

                      ******************************************************** 

  Wiem ta część trochę krotka, ale chcę Was w napięciu trochę potrzymać ;) Następną i ostatnią część dodam w czwartek :)